سَلْم ها که سَرمتی ها هم نامیده شده اند، یکی از تیره های باستانی ایرانی تبار بودند که در استپ های جنوب روسیه و اوکراین در اروپا زندگی می کردند. سرم ها جزو مردمان ایرانی تبار ساکن اروپا بودند و شاخه غربی از سکاها به شمار می آمدند که در سده ۴ و ۵ پیش از میلاد زندگی می کردند. سارمات ها در نهایت به سبب یورش هون ها به سوی لهستان و اروپا رفتند و در آنجا عمدتاً جذب اقوام اسلاوهای نخستین اروپای شرقی در اوایل سده های میانه شدند.
... [مشاهده متن کامل]
البته با گذر زمان نام سرمت به سرزمین بزرگی از ایل های با تبارهای گوناگون گفته شد ولی قوم غالب در میان آن ها به ویژه در منطقه جنوبی «سرمستان» ( سلمستان ) قوم ایرانی تبار بود.
قبایل سرمتی در بزرگ ترین گسترش خود، نزدیک به قرن اول پس از میلاد، قلمروهای از ویستولا تا ولگا را پوشش می دادند. سرمتیان در حدود قرن اول پس از میلاد شروع به نبرد با قوای امپراتوری روم همراه با قبایل آلمانی کردند.
در قرن ۳–۵ پس از میلاد، سرمتیان توسط گوت ها و بعداً توسط هون ها شکست خوردند. بعدها آن ها توسط اسلاوهای اروپای شرقی جذب شدند.
استیلای سرمتیان در استپ ها در قرن دوم و سوم پس از میلاد، زمانی که هون ها قلمرو آن ها را در استپ خزر و منطقه اورال فتح کردند، شروع به کاهش کرد. این قوم پس از قرن چهارم پیش از میلاد رفته رفته با آغاز دوره مهاجرت ها ( هون ها، گوت ها ) از جمعیتش کاسته شد و با مردمانی که بعدها در مرزبندی های سیاسی نوینی در چارچوب روسیه کنونی و اوکراین، بلاروس، لهستان، لیتوانی، مجارستان، بلغارستان، رومانی، مولداوی و کشورهای بالکان جای گرفتند، درآمیختند.
گرچه تیره ای مانند یاسی ها تا سده پانزدهم نیز به زبان یاسی سخن می گفتند و تا سده نوزدهم خودگردان بودند؛ امروزه نیز فرهنگ و نژادشان در مجارستان آشکار و جداگانه است. از دیگر نوادگان این قوم در آغاز قرون پس از میلاد به آلان ها معروف شدند و در قرون جدید آن ها را با نام آسی ها می شناسند که در منطقه اوستیا زندگی می کنند.
به گفتهٔ هرودت، سرم ها از اقوام ایرانی سکایی بوده اند که از سکاهای جوان و آمازون ها ( رزمنده ها ) شکل گرفته اند. این قوم متعلق به شعبهٔ شمالیِ گروهِ ایرانی زبانِ ساکن در آسیا بوده اند که در قرن سوم قبل از میلاد جانشین سکاها در جنوب اوکراین شدند و تا حملهٔ گوت ها و هون ها در این سرزمین باقی مانده و با مادها، پارسها، و پارتها از نظر نژادی، پیوستگی نزدیکی داشته اند. زبان آنها وابسته به زبان اوستایی بوده که از زبان سکاها گرفته شده است.
... [مشاهده متن کامل]
البته با گذر زمان نام سرمت به سرزمین بزرگی از ایل های با تبارهای گوناگون گفته شد ولی قوم غالب در میان آن ها به ویژه در منطقه جنوبی «سرمستان» ( سلمستان ) قوم ایرانی تبار بود.
قبایل سرمتی در بزرگ ترین گسترش خود، نزدیک به قرن اول پس از میلاد، قلمروهای از ویستولا تا ولگا را پوشش می دادند. سرمتیان در حدود قرن اول پس از میلاد شروع به نبرد با قوای امپراتوری روم همراه با قبایل آلمانی کردند.
در قرن ۳–۵ پس از میلاد، سرمتیان توسط گوت ها و بعداً توسط هون ها شکست خوردند. بعدها آن ها توسط اسلاوهای اروپای شرقی جذب شدند.
استیلای سرمتیان در استپ ها در قرن دوم و سوم پس از میلاد، زمانی که هون ها قلمرو آن ها را در استپ خزر و منطقه اورال فتح کردند، شروع به کاهش کرد. این قوم پس از قرن چهارم پیش از میلاد رفته رفته با آغاز دوره مهاجرت ها ( هون ها، گوت ها ) از جمعیتش کاسته شد و با مردمانی که بعدها در مرزبندی های سیاسی نوینی در چارچوب روسیه کنونی و اوکراین، بلاروس، لهستان، لیتوانی، مجارستان، بلغارستان، رومانی، مولداوی و کشورهای بالکان جای گرفتند، درآمیختند.
گرچه تیره ای مانند یاسی ها تا سده پانزدهم نیز به زبان یاسی سخن می گفتند و تا سده نوزدهم خودگردان بودند؛ امروزه نیز فرهنگ و نژادشان در مجارستان آشکار و جداگانه است. از دیگر نوادگان این قوم در آغاز قرون پس از میلاد به آلان ها معروف شدند و در قرون جدید آن ها را با نام آسی ها می شناسند که در منطقه اوستیا زندگی می کنند.
به گفتهٔ هرودت، سرم ها از اقوام ایرانی سکایی بوده اند که از سکاهای جوان و آمازون ها ( رزمنده ها ) شکل گرفته اند. این قوم متعلق به شعبهٔ شمالیِ گروهِ ایرانی زبانِ ساکن در آسیا بوده اند که در قرن سوم قبل از میلاد جانشین سکاها در جنوب اوکراین شدند و تا حملهٔ گوت ها و هون ها در این سرزمین باقی مانده و با مادها، پارسها، و پارتها از نظر نژادی، پیوستگی نزدیکی داشته اند. زبان آنها وابسته به زبان اوستایی بوده که از زبان سکاها گرفته شده است.
