سارْتون، جورْج (۱۸۸۴ـ۱۹۵۶)(Sarton, George)
سارْتون، جورْج
پژوهشگر و نویسندۀ امریکایی، زادۀ بلژیک. پژوهش ها و آثار فراوان او در زمینۀ تاریخ علم منجر به ایجاد رشتۀ تحصیلی مستقلی در این موضوع شد. سارتون دانشجوی شیمی، مکانیک سماوی، و ریاضی دانشگاه گِنتبود و مدرک دکترای ریاضی خود را در ۱۹۱۱ اخذ کرد. درآغاز جنگ جهانی اوّل، به انگلستان مهاجرت کرد. در ۱۹۱۵، وارد ایالات متحده شد و فصل نامۀ مطالعات بین المللی ایزیسرا، که در ۱۹۱۲ تأسیس کرده بود، با خود به آن جا منتقل کرد. این نخستین مجلۀ علمی برای هماهنگی نتایج پژوهش های تاریخی در همۀ علوم بود. چندی بعد (۱۹۳۶)، نشریه دیگری با نام اُزیریسرا مختص مقاله های مفصل تر در زمینۀ تاریخ و فلسفۀ علم بنیاد گذاشت و تا هنگام مرگ سردبیر هر دو نشریه بود. در ۱۹۱۸، به معاونت پژوهشی مؤسسۀ کارْنِگیدر واشینگتن دی سی منصوب شد و دو سال بعد مربی دانشگاه هاروارد شد. از ۱۹۴۰ تا ۱۹۵۱، استاد تاریخ علم بود. پس از انتشار نخستین جلد از اثر کلاسیک سه جلدی اش، مقدمه ای بر تاریخ علم (۱۹۲۷ـ۱۹۴۷) برای آموختن زبان عربی و بررسی نسخه های خطی اصلی لازم برای تکمیل جلد دوم اثرش به سوریه، مصر، تونس، الجزایر، و مراکش سفر کرد (۱۹۳۱ـ۱۹۳۲). این مجموعه در ۶ مجلد به همت غلامحسین صدری افشار به فارسی ترجمه و منتشر شده است. سارتون در هنگام مرگ دو جلدِ نخست از مجموعۀ نُه جلدی را که برای تاریخ همۀ علوم تا ۱۹۰۰ طرح ریزی کرده بود، کامل کرد؛ جلد اول آن که علم باستان را از آغاز تا قرن ۳پ م دربر می گیرد تحت عنوان تاریخ علم به همت احمد آرام به فارسی ترجمه و منتشر شده، ولی ترجمه جلد دوم آن که تاریخ علم را در سه قرن بعدی دربر دارد، هنوز انتشار نیافته است. از دیگر آثار اوست: شش بال (ترجمۀ احمد آرام) و سرگذشت علم (ترجمۀ احمد بیرشک).
سارْتون، جورْج
پژوهشگر و نویسندۀ امریکایی، زادۀ بلژیک. پژوهش ها و آثار فراوان او در زمینۀ تاریخ علم منجر به ایجاد رشتۀ تحصیلی مستقلی در این موضوع شد. سارتون دانشجوی شیمی، مکانیک سماوی، و ریاضی دانشگاه گِنتبود و مدرک دکترای ریاضی خود را در ۱۹۱۱ اخذ کرد. درآغاز جنگ جهانی اوّل، به انگلستان مهاجرت کرد. در ۱۹۱۵، وارد ایالات متحده شد و فصل نامۀ مطالعات بین المللی ایزیسرا، که در ۱۹۱۲ تأسیس کرده بود، با خود به آن جا منتقل کرد. این نخستین مجلۀ علمی برای هماهنگی نتایج پژوهش های تاریخی در همۀ علوم بود. چندی بعد (۱۹۳۶)، نشریه دیگری با نام اُزیریسرا مختص مقاله های مفصل تر در زمینۀ تاریخ و فلسفۀ علم بنیاد گذاشت و تا هنگام مرگ سردبیر هر دو نشریه بود. در ۱۹۱۸، به معاونت پژوهشی مؤسسۀ کارْنِگیدر واشینگتن دی سی منصوب شد و دو سال بعد مربی دانشگاه هاروارد شد. از ۱۹۴۰ تا ۱۹۵۱، استاد تاریخ علم بود. پس از انتشار نخستین جلد از اثر کلاسیک سه جلدی اش، مقدمه ای بر تاریخ علم (۱۹۲۷ـ۱۹۴۷) برای آموختن زبان عربی و بررسی نسخه های خطی اصلی لازم برای تکمیل جلد دوم اثرش به سوریه، مصر، تونس، الجزایر، و مراکش سفر کرد (۱۹۳۱ـ۱۹۳۲). این مجموعه در ۶ مجلد به همت غلامحسین صدری افشار به فارسی ترجمه و منتشر شده است. سارتون در هنگام مرگ دو جلدِ نخست از مجموعۀ نُه جلدی را که برای تاریخ همۀ علوم تا ۱۹۰۰ طرح ریزی کرده بود، کامل کرد؛ جلد اول آن که علم باستان را از آغاز تا قرن ۳پ م دربر می گیرد تحت عنوان تاریخ علم به همت احمد آرام به فارسی ترجمه و منتشر شده، ولی ترجمه جلد دوم آن که تاریخ علم را در سه قرن بعدی دربر دارد، هنوز انتشار نیافته است. از دیگر آثار اوست: شش بال (ترجمۀ احمد آرام) و سرگذشت علم (ترجمۀ احمد بیرشک).
wikijoo: سارتون،_جورج_(۱۸۸۴ـ۱۹۵۶)