سادکس

لغت نامه دهخدا

سادکس. [ دُ ک ُ ] ( اِخ ) پسر پادشاه تراکیه در نیمه قرن پنجم ق. م. بود. وی سفیران اسپارت را که برای جلب حمایت در بار هخامنشی ضد آتنیها عازم شوش بودند بازداشت و تسلیم آتنیها کرد. رجوع به ایران باستان ج 2 ص 943 شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس