ساده دشت

لغت نامه دهخدا

ساده دشت. [ دَ / دِ دَ ] ( اِ مرکب ) کنایه از عالم ملکوت و جبروت است و آن مجرد بود از اجسام. ( برهان ) ( انجمن آرا ) || کنایه از فلک اطلس است که آن را فلک اعلی و ( آنندراج ). فلک الافلاک خوانند. ( برهان ) ( انجمن آرا ). کنایه از فلک اطلس که از نقش و کواکب ساده است. ( آنندراج ). || کنایه از عالم ناسوت است که محض خیال و نمایش باشد. ( برهان ). || افلاک سبعه. || کنایه از زمین. ( آنندراج ) :
بپرسیدشان کاندرین ساده دشت
چه دارید از افسانه ها سرگذشت.
نظامی.

فرهنگ فارسی

کنایه از عالم ملکوت و جبروت است و آن مجرد بود از اجسام

پیشنهاد کاربران

بپرس