سادات طباطبایی

[ویکی شیعه] سادات طباطبایی به شاخه ای از سادات حسنی از نسل اسماعیل بن ابراهیم طباطبا گفته می شود. درباره لفظ طباطبا گفته اند که به معنای سید سادات است. برخی نیز می گویند از آنجا که ابراهیم لکنت زبان داشته و به واژه قبا، طبا می گفته به طباطبا معروف گشته و تبارش به سادات طباطبایی مشهور شدند. خاندان های مختلف طباطبایی در ایران و دیگر کشورها پراکنده اند، و شخصیت های بزرگ علمی، مذهبی در این خانواده پرورش یافته است.
ابراهیم طباطبا بن اسماعیل دیباج بن ابراهیم غمر بن حسن مثنی بن امام حسن مجتبی (ع) به طباطبا معروف بوده و این نام برای تبار وی نیز بکار رفته است. درباره سبب نامگذاری این شاخه به طباطبا اختلاف است:
برخی از نوادگان ابراهیم طباطبا به ایران سفر کردند و در طبرستان و دیلم اقامت گزیدند. شاخه ای از این سلسله لقب «کیا» داشته و در گیلان و مازندران می زیستند و از نقش مذهبی، سیاسی و اجتماعی مهمی برخوردار بودند.