سادات بابلکانی. [ت ِ ب ُ ] ( اِخ ) خاندانی است که در قرن نهم در ده کوسان مازندران اقامت داشته اند. ( ترجمه مازندران و استرآباد رابینو ص 170 ). جغرافیای سیاسی کیهان ص 76 ).
