یک ساختمان کم مصرف به هر نوعی از ساختمان گفته می شود که طراحی، فناوری ها و مصالح ساختمانی مصرفی آن از کارمایهٔ کمتری از هر منبعی نسبت به یک خانهٔ سنتی یا خانه های معمول کنونی استفاده می کند. در تجربهٔ طراحی و معماری معقول در ساختمان کم مصرف، منظره سازی با انرژی کافی در خانه های کم مصرف اغلب از تکنیک های طراحی ساختمان کنشگر و کنش پذیر خورشیدی بهره می برند و از مؤلفه هایی برای کاهش مصرف انرژی استفاده می کنند.
معنای اصطلاح خانهٔ کم مصرف در طول زمان تغییر کرده است، اما در اروپا به طور کلی به خانه ای گفته می شود که در حدود نیمی از استانداردهای کم مصرف آلمان یا سوئد را مصرف کند که برای گرمایش فضا استفاده می شود که معمولاً در دامنهٔ ۳۰ تا ۲۰ کیلووات ساعت/متر مربع آمپر قرار می گیرد. برای مصرف کمتر از این مقدار اصطلاح فوق کم مصرف بکار می رود. این اصطلاح همچنین به هر مسکنی که مصرف انرژی آن کمتر از استانداردهای خواسته شده از سوی کدهای ساختمان کنونی باشد، گفته می شود. به دلیل این که استانداردهای ملی به نحو چشمگیری در سرتاسر جهان متفاوت هستند، پیشرفت های مصرف کم انرژی در کشوری ممکن است نیازهای عملی را در کشور دیگر مرتفع ننماید.
در برخی کشورها این اصطلاح به یک استاندارد خاص ساختمان مربوط می شود. این استانداردها به طور ویژه به دنبال محدود کردن مصرف انرژی برای گرمایش فضا هستند، زیرا در بسیاری از مناطق آب و هوایی مصرف زیاد انرژی را نشان می دهد. مصرف سایر انرژی ها را نیز می توان قاعده مند کرد. تاریخچهٔ طراحی ساختمان خورشیدی کنش پذیر ( غیرفعال ) یک نگاه بین المللی به شکل پیشرفت و استانداردهای ساختمان کم مصرف ارائه می دهد.
یک خانه کم مصرف در آلمان دارای محدوده ای معادل با ۷ لیتر روغن گرمایشی برای متر مربع اتاق برای گرمایش فضا سالانه ۵۰ کیلووات ساعت /متر مربع آمپر دارد. در سوئیس این اصطلاح در رابطه با استاندارد MINERGIE ( 42 کیلووات ساعت /مترمربع آمپر یا Btu/ft²/yr 13300 یا minergie –p بکار می رود. استاندارد فوق کم مصرف آلمان در قیاس با اتخاذ روش کنونی در سایر کشورهای اروپایی، دارای بیشترین میزان گرمایش فضا به مقدار kWh/m²a/year 15یا Btu/ft/yr 755/4 است. یک منزل کنش پذیر ۱۰ - در حال ساخت در ایرلند دارای PHPP با ارزیابی مستقل به میزان kW/m²/year 5/9 است. شکل ساخت آن نیز موضوع انرژی تعیین شده را بعهده دارد که به نحو چشمگیری چرخهٔ دی اکسیدهای کربن آزاد شده را حتی با منازل کم مصرف منحرف می کند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمعنای اصطلاح خانهٔ کم مصرف در طول زمان تغییر کرده است، اما در اروپا به طور کلی به خانه ای گفته می شود که در حدود نیمی از استانداردهای کم مصرف آلمان یا سوئد را مصرف کند که برای گرمایش فضا استفاده می شود که معمولاً در دامنهٔ ۳۰ تا ۲۰ کیلووات ساعت/متر مربع آمپر قرار می گیرد. برای مصرف کمتر از این مقدار اصطلاح فوق کم مصرف بکار می رود. این اصطلاح همچنین به هر مسکنی که مصرف انرژی آن کمتر از استانداردهای خواسته شده از سوی کدهای ساختمان کنونی باشد، گفته می شود. به دلیل این که استانداردهای ملی به نحو چشمگیری در سرتاسر جهان متفاوت هستند، پیشرفت های مصرف کم انرژی در کشوری ممکن است نیازهای عملی را در کشور دیگر مرتفع ننماید.
در برخی کشورها این اصطلاح به یک استاندارد خاص ساختمان مربوط می شود. این استانداردها به طور ویژه به دنبال محدود کردن مصرف انرژی برای گرمایش فضا هستند، زیرا در بسیاری از مناطق آب و هوایی مصرف زیاد انرژی را نشان می دهد. مصرف سایر انرژی ها را نیز می توان قاعده مند کرد. تاریخچهٔ طراحی ساختمان خورشیدی کنش پذیر ( غیرفعال ) یک نگاه بین المللی به شکل پیشرفت و استانداردهای ساختمان کم مصرف ارائه می دهد.
یک خانه کم مصرف در آلمان دارای محدوده ای معادل با ۷ لیتر روغن گرمایشی برای متر مربع اتاق برای گرمایش فضا سالانه ۵۰ کیلووات ساعت /متر مربع آمپر دارد. در سوئیس این اصطلاح در رابطه با استاندارد MINERGIE ( 42 کیلووات ساعت /مترمربع آمپر یا Btu/ft²/yr 13300 یا minergie –p بکار می رود. استاندارد فوق کم مصرف آلمان در قیاس با اتخاذ روش کنونی در سایر کشورهای اروپایی، دارای بیشترین میزان گرمایش فضا به مقدار kWh/m²a/year 15یا Btu/ft/yr 755/4 است. یک منزل کنش پذیر ۱۰ - در حال ساخت در ایرلند دارای PHPP با ارزیابی مستقل به میزان kW/m²/year 5/9 است. شکل ساخت آن نیز موضوع انرژی تعیین شده را بعهده دارد که به نحو چشمگیری چرخهٔ دی اکسیدهای کربن آزاد شده را حتی با منازل کم مصرف منحرف می کند.
wiki: ساختمان کم مصرف