( ساحیة ) ساحیة. [ ی َ ] ( ع ص ، اِ ) باران سخت که پوست از روی زمین ببرد. ( مهذب الاسماء ). باران سخت که زمین را رندد. || سیل که همه زمین رابکاود و همه چیز را برد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).
