ساحل برایتون ( به انگلیسی: Brighton Beach ) منطقه ای در مجاورت اقیانوس در بخش جنوبی از بخش بروکلین شهر نیویورک در امتداد شبه جزیره کُنی آیلند است و تا سال ۲۰۱۴، ۸۰٬۲۸۵ نفر و ۳۴٬۲۰۸ خانوار جمعیت داشته است. [ ۱] ساحل برایتون در اوشن پارک وی ( پارکراه اقیانوس ) به غرب، ساحل منهتن در کوربین محل به شرق، خلیج شیپسد در پارکراه بلت ( کمربندی ) به شمال، و اقیانوس اطلس در امتداد گردشگاه ساحلی ریگلمن به جنوب احاطه شده است. [ ۲] این ساحل برای مهاجران روسی زبانش شناخته شده است. [ ۳] همچنین به خاطر سواحل اقیانوسی و مجاورتش با پارک های تفریحی در کُنی آیلند به عنوان مقصد ( تفرجگاه ) تابستانی ساکنین نیویورک نیز شناخته می شود. [ ۴]
تا اواخر دهه ۱۸۶۰، ساحل برایتون از وسعت کمی برخوردار بود اما مزارع در تپه های شنی شکل گرفته بودند. این منطقه با عنوان «قسمت میانی» از گریوسند شناخته می شد، تنها شهرک انگلیسی از شش شهرک اصلی در شهرستان کینگز. در اوایل قرن ۱۸، قسمت میانی به ۳۹ تکه شکست، مالکان فرزندان مهاجرنشینان اروپایی الاصل بودند. [ ۵] در دهه ۸۰ قرن هجدهم، اگر شخصی در امتداد ساحل از سی گیت به ساحل منهتن پیاده می رفت می توانست رده بندی کامل استانداردهای زندگی روز از پایین ترین تا بالاترین را مشاهده کند. [ ۶]
ویلیام ای انگمن این منطقه را به عنوان استراحت گاه در سال ۱۸۶۸ گسترش و رشد داد، هنری سی مورفی و گروهی از تجار در مباحثه ای در ۱۸۷۸ آن را به یاد برایتون انگلیس نام نهادند. [ ۷]
برای یک دوره طولانی، تا پایان قرن بیستم، این منطقه اصلاً با حیثیت و محترم نبود. خیابان های کثیف، نرخ تبهکاری بالا، و بسیاری مهاجران غیرقانونی. گرچه همچنان در طول تابستان از اطراف شهر به ساحل برایتون بیچ در کنار اقیانوس اطلس می رفتند.
جمع شدن اتحاد شوروی، و در پی آن تغییرات قابل توجه در شرایط اقتصادی و اجتماعی ایالت های پس از شوروی ( post - Soviet states ) باعث شد هزاران شهروند شوروی سابق به ایالات متحده مهاجرت کنند. بسیاری از این مهاجران در اواخر دهه ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ به ساحل برایتون آمدند. ساحل برایتون به دلیل هزینه پایین زندگی هجوم سنگینی از مهاجران را داشت. ساکنان جدید اساساً روسی صحبت می کردند، از این رو تعداد زیادی از شرکت های، فروشگاه ها، رستوران ها، کلاب ها، دفاتر، بانک ها، مدارس و مراکز بازی کودکان به روسی صحبت می کنند و کلاً مقصد مشتریان روسی زبان هستند. [ ۸]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتا اواخر دهه ۱۸۶۰، ساحل برایتون از وسعت کمی برخوردار بود اما مزارع در تپه های شنی شکل گرفته بودند. این منطقه با عنوان «قسمت میانی» از گریوسند شناخته می شد، تنها شهرک انگلیسی از شش شهرک اصلی در شهرستان کینگز. در اوایل قرن ۱۸، قسمت میانی به ۳۹ تکه شکست، مالکان فرزندان مهاجرنشینان اروپایی الاصل بودند. [ ۵] در دهه ۸۰ قرن هجدهم، اگر شخصی در امتداد ساحل از سی گیت به ساحل منهتن پیاده می رفت می توانست رده بندی کامل استانداردهای زندگی روز از پایین ترین تا بالاترین را مشاهده کند. [ ۶]
ویلیام ای انگمن این منطقه را به عنوان استراحت گاه در سال ۱۸۶۸ گسترش و رشد داد، هنری سی مورفی و گروهی از تجار در مباحثه ای در ۱۸۷۸ آن را به یاد برایتون انگلیس نام نهادند. [ ۷]
برای یک دوره طولانی، تا پایان قرن بیستم، این منطقه اصلاً با حیثیت و محترم نبود. خیابان های کثیف، نرخ تبهکاری بالا، و بسیاری مهاجران غیرقانونی. گرچه همچنان در طول تابستان از اطراف شهر به ساحل برایتون بیچ در کنار اقیانوس اطلس می رفتند.
جمع شدن اتحاد شوروی، و در پی آن تغییرات قابل توجه در شرایط اقتصادی و اجتماعی ایالت های پس از شوروی ( post - Soviet states ) باعث شد هزاران شهروند شوروی سابق به ایالات متحده مهاجرت کنند. بسیاری از این مهاجران در اواخر دهه ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ به ساحل برایتون آمدند. ساحل برایتون به دلیل هزینه پایین زندگی هجوم سنگینی از مهاجران را داشت. ساکنان جدید اساساً روسی صحبت می کردند، از این رو تعداد زیادی از شرکت های، فروشگاه ها، رستوران ها، کلاب ها، دفاتر، بانک ها، مدارس و مراکز بازی کودکان به روسی صحبت می کنند و کلاً مقصد مشتریان روسی زبان هستند. [ ۸]
wiki: ساحل برایتون