ساجعه

لغت نامه دهخدا

( ساجعة ) ساجعة. [ ج ِ ع َ ] ( ع ، ص ) تأنیث ساجع. رجوع به ساجع شود. || کبوتر با بانگ. ج ، سواجع، سُجﱡع. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس