ساتیاگراها

عبارت ساتیاگراها بار اول در آفریقای جنوبی و برای یاد کردن از مبارزات هندی های آفریقای جنوبی مورد استفاده قرار گرفت. گاندی طی فراخوانی از همهٔ هم قطارانش خواست که معنادارترین نام را برای جنبش هندی ها در آفریقای جنوبی انتخاب کنند. از میان همهٔ پیشنهادها، ساداگراها ( سادا به معنای خوبی ) انتخاب شد. کمی بعد گاندی، با جانشین کردن ساتیا به جای سادا، آن را به ساتیاگرا تغییر داد که سمبولی برای فلسفهٔ فکری گاندی یعنی قدرت حقیقت بر اساس شجاعت های بدون خشونت و از خود گذشتگی بود. ساتیاگراها در تصور گاندی چیزی فراتر از مقاوت منفعلانه بود و با تمرین روش های خشونت گریز، قوی تر می شد؛ به بیان خود او:
حقیقت ( ساتیا ) به عشق اشاره دارد و پافشاری ( اگراها ) مولد است و از همین رو برابرنهاد نیروست. به همین خاطر من جنبش مردم هند را ساتیاگراها خواندم؛ یعنی نیرویی که از حقیقت و عشق و خشونت گریزی به دنیا می آید؛ و از عبارت «مقاومت منفعلانه» استفاده نکردم؛ حتی در نوشته های انگلیسی هم از این عبارت پرهیز کردم و از خود «ساتیاگراها» یا عبارت های معادل آن استفاده کردم.
در سپتامبر ۱۹۳۵، گاندی در نامه ای به کوداندا رائو عنوان کرد که ایدهٔ نافرمانی مدنی را از نوشته های هنری دیوید ثورو اقتباس نکرده است:
این جمله که من ایدهٔ نافرمانی مدنی را از نوشته های تورو وام گرفته ام صحیح نیست. پیش از آن که نوشتهٔ تورو در مورد نافرمانی مدنی به دست من برسد، در آفریقای جنوبی، مقاومت در برابر قدرت بسیار پیش رفته بود؛ اما در آن دوران، جنبش با عنوان مقاومت منفعلانه شناخته می شد و چون این عنوان ناکامل بود، من عنوان ساتیاگراها را برای خوانندگان گجراتی ابداع کرده بودم. وقتی که عنوان مقالهٔ تورو را دیدم، از عبارت او استفاده کردم تا مبارزهٔ خودمان را با این عبارت برای خواننده های انگلیسی زبان توصیف کنم. اما به این نتیجه رسیدم که نافرمانی مدنی هم به طور کامل بازگو کنندهٔ معنای مبارزهٔ ما نیست؛ از آن به بعد مقاومت مدنی را انتخاب کردم. خشونت پرهیزی همیشه بخش جدایی ناپذیری از مبارزهٔ ما بوده است.