ساتاسایی (Sattasai)
(واژه ای هندی به معنی هفت صد بند) مجموعه ای از ترانه های عامیانه، به زبان پراکریتی، منسوب به هالا ساتَواهَنه، سروده شده در قرن ۱م. پژوهشگران احتمال داده اند که هالا، پادشاه هند جنوبی، گردآورندۀ این ترانه ها باشد. ترانه های عاشقانۀ گردآمده در این مجموعه، کهن ترین اشعار عاشقانۀ هندی به شمار می رود. این ترانه ها، به ویژه بخش های عاشقانۀ آن، بعدها پایۀ اصلی کتاب آماروساتاکا به زبان سانسکریت شد. اشعار هم روایی اند هم صرفاً بیان عواطف و روحیات گوینده هستند. نباید چنین پنداشت که اشعار این مجموعه به سبب آن که به زبان عامیانه سروده شده، از اهمیت ادبی کمتری برخوردار است. نقل اشعار این مجموعه در جُنگ ها و بررسی های ادبی مؤید ارزش ادبی آن است.
(واژه ای هندی به معنی هفت صد بند) مجموعه ای از ترانه های عامیانه، به زبان پراکریتی، منسوب به هالا ساتَواهَنه، سروده شده در قرن ۱م. پژوهشگران احتمال داده اند که هالا، پادشاه هند جنوبی، گردآورندۀ این ترانه ها باشد. ترانه های عاشقانۀ گردآمده در این مجموعه، کهن ترین اشعار عاشقانۀ هندی به شمار می رود. این ترانه ها، به ویژه بخش های عاشقانۀ آن، بعدها پایۀ اصلی کتاب آماروساتاکا به زبان سانسکریت شد. اشعار هم روایی اند هم صرفاً بیان عواطف و روحیات گوینده هستند. نباید چنین پنداشت که اشعار این مجموعه به سبب آن که به زبان عامیانه سروده شده، از اهمیت ادبی کمتری برخوردار است. نقل اشعار این مجموعه در جُنگ ها و بررسی های ادبی مؤید ارزش ادبی آن است.
wikijoo: ساتاسایی