سابه شاه. [ ب َ ] ( اِخ ) معرب شابه [ ساوه ( شاهنامه )، شاوگ ( کریستنسن ) ] پسر خاقان و خال هرمز ( 579 - 590 م. ) بیست و دومین پادشاه ساسانی است که در سال 588 م. به ایران تاخت و از بهرام چوبین شکست خورد. رجوع به ساوه شاه و شابه شاه شود.
