سابقیه. [ ب ِ قی ی َ ] ( اِخ ) فرقه ای هستند که گویند: سعادت و شقاوت پیش از این نبشته شده است. طاعت سود ندارد و گناه زیان ندارد. ( رساله معرفة المذاهب ، مجله دانشکده ادبیات سال چهارم شماره 1 ). گویند آدمی دو گروهند: اول نیکبختان اند که از ازل آزال رقم سعادت بر جبین ایشان کشیده اند و بهیچ گناه از درگاه دور نشوند، و هیچ معصیت ایشان را زیان ندارد. گروه دیگر بشقاوت موسومند و از دولت سرمدی محروم ، ایشان را هیچ طاعت فائده ندهند و بهیچ عبادت صاحب سعادت نگردند. ( رساله هفتاد و دو ملت چ جواد مشکور ص 12 ).
