واژه سابات در زبان پارسی دارای ریشه ای کهن است. بخش نخست آن �سا� به معنی آسایش و بخش دوم آن �بات� نشانگر ساختمان، آبادی و سازه است. همچنین گفته شده است که سابات از واژهٔ سایه باد گرفته شده زیرا این بنا سایه و باد را برای مردم در گرمای تابستان فراهم می کند.
