سائو سائو ( تلفظ راهنما·اطلاعات ( چینی: 曹操؛ پین یین: Cáo Cāo؛ با نام محترم منگده جنگ سالار و صدراعظم ونایب السلطنه دودمان هان شرقی بود که در سال های پایانی این سلسله در چین به قدرت رسید و در دوره سه امپراتوری، امپراتوری وی را پایه گذاری نمود و به عنوان نخستین فرمانروای آن بر تخت نشست. با این وجود او هیچگاه به طور رسمی خود را امپراتور چین معرفی نکرد از این رو؛ پس از مرگ و در دورهٔ جانشینانش عنوان امپراتور وو از وی به سائوسائو اعطا شد.
... [مشاهده متن کامل]
با وجودی که سائو سائو را اغلب به عنوان فرمانروایی خودکامه و بی رحم به تصویر می کشند ولی در عین حال او را به عنوان فردی زیرک و دارای نبوغ نظامی و کسی که با زیردستانش همچون افراد خانواده اش برخورد می کرده است ستایش کرده اند. او همچنین در شعر و فنون رزمی مهارت داشت و مطالب بسیاری را در رابطه با جنگ نوشته بود.
سائو سائو در حدود سال ۱۵۵ میلادی در چیائوشیان ( بوجو در استان آن هوئی امروزی ) زاده شد. پدرش سائو سونگ، فرزندخواندهٔ خواجهٔ اعظم دربار امپراتوری، سائو تنگ بود. خود سائو سائو در ابتدا یک فرماندهٔ سادهٔ پادگان بود ولی پس از موفقیتش در فرونشاندن شورش دستار زرد که تهدیدی برای حکومت هان به شمار می آمد به مقام ژنرالی ارتقا درجه یافت. با این وجود سلسله هان بر اثر این شورش دچار تزلزل شده بود و بر اثر بحران به وجود آمده کشور به سه پاره در بین ژنرال های بزرگ از جمله سائو سائو تقسیم شد و سه پادشاهی جدید شکل گرفت.
سائو سائو درسال ۱۹۶ پس از آنکه قسمت شمالی را که در حوالی پایتخت امپراتوری در لویانگ قرار داشت و دارای موقعیت استراتژیک بود به تصرف خود درآورد و آن را وی ( به چینی: 魏 ) نامید، امپراتور جوان هان شیان را همراه خود به قلمرو جدید برد و پایتخت را از لوئویانگ که بر اثر جنگ ویران شده بود به شوشیان ( شوچانگ در هنان امروزی ) منتقل ساخت. سپس با اجازهٔ امپراتور که همچون عروسکی خیمه شب بازی در دستان سائو سائو بود، فرماندهی دیگر ژنرال های باقی مانده را برعهده گرفت و بیشتر امتیازات ویژهٔ امپراتوری را ازآن خود ساخت. سائو سائو در ۲۱۶ میلادی به مقام شهریاری رسید و عنوان پادشاه وی به او داده شد.
افسانه های عامیانه و تاریخ نگاران پیرو کنفوسیوس سائو سائو را فردی شرور، بی رحم و بی توجه به نیک و بد امور معرفی کرده اند و در کتاب معروف و قرن چهاردهمی عاشقانه سه امپراتوری نیز چنین تصویر شده است. با این وجود گروهی نیز او را به خاطر زیرکی و نبوغ نظامیش ستایش کرده اند. سائو سائو همچنین در شعر و فنون رزمی نیز مهارت داشت.
... [مشاهده متن کامل]
با وجودی که سائو سائو را اغلب به عنوان فرمانروایی خودکامه و بی رحم به تصویر می کشند ولی در عین حال او را به عنوان فردی زیرک و دارای نبوغ نظامی و کسی که با زیردستانش همچون افراد خانواده اش برخورد می کرده است ستایش کرده اند. او همچنین در شعر و فنون رزمی مهارت داشت و مطالب بسیاری را در رابطه با جنگ نوشته بود.
سائو سائو در حدود سال ۱۵۵ میلادی در چیائوشیان ( بوجو در استان آن هوئی امروزی ) زاده شد. پدرش سائو سونگ، فرزندخواندهٔ خواجهٔ اعظم دربار امپراتوری، سائو تنگ بود. خود سائو سائو در ابتدا یک فرماندهٔ سادهٔ پادگان بود ولی پس از موفقیتش در فرونشاندن شورش دستار زرد که تهدیدی برای حکومت هان به شمار می آمد به مقام ژنرالی ارتقا درجه یافت. با این وجود سلسله هان بر اثر این شورش دچار تزلزل شده بود و بر اثر بحران به وجود آمده کشور به سه پاره در بین ژنرال های بزرگ از جمله سائو سائو تقسیم شد و سه پادشاهی جدید شکل گرفت.
سائو سائو درسال ۱۹۶ پس از آنکه قسمت شمالی را که در حوالی پایتخت امپراتوری در لویانگ قرار داشت و دارای موقعیت استراتژیک بود به تصرف خود درآورد و آن را وی ( به چینی: 魏 ) نامید، امپراتور جوان هان شیان را همراه خود به قلمرو جدید برد و پایتخت را از لوئویانگ که بر اثر جنگ ویران شده بود به شوشیان ( شوچانگ در هنان امروزی ) منتقل ساخت. سپس با اجازهٔ امپراتور که همچون عروسکی خیمه شب بازی در دستان سائو سائو بود، فرماندهی دیگر ژنرال های باقی مانده را برعهده گرفت و بیشتر امتیازات ویژهٔ امپراتوری را ازآن خود ساخت. سائو سائو در ۲۱۶ میلادی به مقام شهریاری رسید و عنوان پادشاه وی به او داده شد.
افسانه های عامیانه و تاریخ نگاران پیرو کنفوسیوس سائو سائو را فردی شرور، بی رحم و بی توجه به نیک و بد امور معرفی کرده اند و در کتاب معروف و قرن چهاردهمی عاشقانه سه امپراتوری نیز چنین تصویر شده است. با این وجود گروهی نیز او را به خاطر زیرکی و نبوغ نظامیش ستایش کرده اند. سائو سائو همچنین در شعر و فنون رزمی نیز مهارت داشت.
