سیگیسموند ( به آلمانی: Sigismund ) یا ژیگموند ( مجاری: Zsigmond ) ( زادهٔ ۱۴ فوریهٔ ۱۳۶۸ - مرگ ۹ دسامبر ۱۴۳۷ ) پادشاه مجارستان، کرواسی، بوهم، ایتالیا و آلمان و از ۱۴۳۳ تا سال مرگش امپراتور مقدس روم بود. وی واپسین امپراتور از دودمان لوکزامبورگ بود.
او یکی از اعضای انجمن کنستانتس بود که به وضعیت تفرقه درون کلیسا و دستگاه پاپ پایان دادند. بخش عمده ای از زندگی او درگیر با جنگ های هوسی بود.
او در نورنبرگ زاده شد و پسر کارل چهارم بود. در ۱۳۸۱ هنگامی که تنها سیزده سال داشت از سوی برادرش ونتسل به کراکوف فرستاده شد تا زبان لهستانی را فراگیرد و با مردمان آن سامان آشنا گردد تا زمینه های فرمانروایی اش بر آن سرزمین فراهم شود. اگرچه در آینده با گرایش بزرگان لهستان به سوی لیتوانی او به پادشاهی این سرزمین نرسید.
در ۱۳۸۲ او با ماریا، شهبانوی مجارستان پیمان زناشویی بست. اندکی پس از آن شورشیان کروات به کاروان ماریا تاختند، او جان سالم به در برد ولی مادر و خویشانش کشته شدند. ماریا سیگیسموند را مسئول این واقعه دانسته و تا زمانی که در ۱۳۹۵ در هنگام بارداری از اسب فرو غلتید و کشته شد جدا از او زیست.
سیگیسموند در ۱۳۸۷ با پشتیبانی بزرگان مجارستان تاج پادشاهی این کشور را در سکش فهروار بر سرنهاد. در ۱۳۹۶ با ترک ها جنگید و مرزهای مجارستان را در کرانهٔ دانوب پاسداری نمود. پاپ بونیفاس نهم از این پیروزی خرسند شد و سیگیسموند هم در میان مجارها محبوبیت یافت. اروپا به جمع آوری نیرو پرداخت و خود سیگیسموند با نود هزار نفر از آب گذشت و ویدین را گشود. در نزدیکی نیکوپول در بلغارستان کنونی اردو زد. در این میان بایزید یکم دست از شهربندان قسطنطنیه کشید و در جنگ نیکوپولیس نیروهای مسیحی را شکست داد.
پس از این شکست بزرگان مجارستان برآشفتند و این سبب شورش هایی گردید. پس از آن سیگیسموند توجه اش را معطوف به آلمان و بوهم نمود و کوشید از برادرش ونتسل پشتیبانی کند، ولی نتوانست و ونتسل در ۱۴۰۰ میلادی از پادشاهی آلمان برکنارشد و روپرشت به شاهی رسید. در زمان به زندان افتادن ونتسل هم او چند ماهی کنترل اوضاع را در بوهم بر عهده گرفت. سپس موجبات آزادی او را فراهم نمود. در ۱۴۰۳ بزرگان مجارستان با تحریک جمهوری ونیز از شورش لازلوی ناپلی پشتیبانی کردند، این شورشی که از دودمان آنژو بود تعدادی از شهرهای دالماتیا را به ونیزی ها فروخت. اقدامات سیگیسموند در برابر او سبب فتوحات او در ایتالیا گردید.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو یکی از اعضای انجمن کنستانتس بود که به وضعیت تفرقه درون کلیسا و دستگاه پاپ پایان دادند. بخش عمده ای از زندگی او درگیر با جنگ های هوسی بود.
او در نورنبرگ زاده شد و پسر کارل چهارم بود. در ۱۳۸۱ هنگامی که تنها سیزده سال داشت از سوی برادرش ونتسل به کراکوف فرستاده شد تا زبان لهستانی را فراگیرد و با مردمان آن سامان آشنا گردد تا زمینه های فرمانروایی اش بر آن سرزمین فراهم شود. اگرچه در آینده با گرایش بزرگان لهستان به سوی لیتوانی او به پادشاهی این سرزمین نرسید.
در ۱۳۸۲ او با ماریا، شهبانوی مجارستان پیمان زناشویی بست. اندکی پس از آن شورشیان کروات به کاروان ماریا تاختند، او جان سالم به در برد ولی مادر و خویشانش کشته شدند. ماریا سیگیسموند را مسئول این واقعه دانسته و تا زمانی که در ۱۳۹۵ در هنگام بارداری از اسب فرو غلتید و کشته شد جدا از او زیست.
سیگیسموند در ۱۳۸۷ با پشتیبانی بزرگان مجارستان تاج پادشاهی این کشور را در سکش فهروار بر سرنهاد. در ۱۳۹۶ با ترک ها جنگید و مرزهای مجارستان را در کرانهٔ دانوب پاسداری نمود. پاپ بونیفاس نهم از این پیروزی خرسند شد و سیگیسموند هم در میان مجارها محبوبیت یافت. اروپا به جمع آوری نیرو پرداخت و خود سیگیسموند با نود هزار نفر از آب گذشت و ویدین را گشود. در نزدیکی نیکوپول در بلغارستان کنونی اردو زد. در این میان بایزید یکم دست از شهربندان قسطنطنیه کشید و در جنگ نیکوپولیس نیروهای مسیحی را شکست داد.
پس از این شکست بزرگان مجارستان برآشفتند و این سبب شورش هایی گردید. پس از آن سیگیسموند توجه اش را معطوف به آلمان و بوهم نمود و کوشید از برادرش ونتسل پشتیبانی کند، ولی نتوانست و ونتسل در ۱۴۰۰ میلادی از پادشاهی آلمان برکنارشد و روپرشت به شاهی رسید. در زمان به زندان افتادن ونتسل هم او چند ماهی کنترل اوضاع را در بوهم بر عهده گرفت. سپس موجبات آزادی او را فراهم نمود. در ۱۴۰۳ بزرگان مجارستان با تحریک جمهوری ونیز از شورش لازلوی ناپلی پشتیبانی کردند، این شورشی که از دودمان آنژو بود تعدادی از شهرهای دالماتیا را به ونیزی ها فروخت. اقدامات سیگیسموند در برابر او سبب فتوحات او در ایتالیا گردید.
