زیکون

لغت نامه دهخدا

زیکون. [ زَ ] ( اِخ ) دهی است به نسف. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ). از قراء نسف و نسف نخشب است نزدیک سمرقند. ( از معجم البلدان ). رجوع به ماده بعد شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس