زیوزدا (ماژول ایستگاه فضایی). زیوزدا ( به روسی: Звезда ) ، به معنای ستاره، که با عنوان برنامه داس - ۸ و ماژول خدماتی زیوزدا نیز از آن یاد می شود. یکی از اجزا ایستگاه فضایی بین المللی است. این ماژول، سومین ماژولی بود که ایستگاه فضایی رهسپار شد و سامانه پشتیبانی زندگی را برای ایستگاه فراهم می کند. این ساختار در مرکز بخش روسی ایستگاه فضایی قرار دارد که تشکیل دهنده بخش مدارگرد روسی است.
این ماژول توسط آرکی کی انرژیا به همراه دو بخش که توسط کروچیچف طراحی شده است[ ۷] ماژول زیوزدا به همراه موشک پروتون در تاریخ ۱۲ ژوئیه ۲۰۰۰ به فضا پرتاب شد. این پرتاب به همراه یک تبلیغ که نشان رستوران پیتزا هات بود انجام شد، که برای پرتابگران ۱ میلیون دلار درآمد به ارمغان آورد. [ ۸] [ ۹]
ساختار اصلی چارچوب زیوزدا که با نام داس - ۸ شناخته می شود، در دهه ۸۰ میلادی طراحی و ساخته شد تا تشکیل دهنده هسته اصلی ایستگاه فضایی میر - ۲ باشد؛ که در نتیجه زیوزدا را از نظر لایه، شبیه به هسته ایستگاه فضایی میر ( داس - ۷ ) می کرد. در واقع نیز بر روی این ماژول، برای مدتی، عنوان میر - ۲ نقش بسته بود. از نظر ساختار طراحی این ماژول به دوران ایستگاه فضایی سالیوت وامدار بود. چارچوبِ این ماژول، در فوریه ۱۹۸۵ کامل شد و بخش های داخلی این نیز در اکتبر ۱۹۸۶ کامل شد.
بعد از شکست پولیوس، هسته مرکزی میر - ۲ باز - طراحی شد تا بتواند به مدار برسد. زیوزدا حدود یک چهارم سایز پولیوس بود.
زیوزدا شامل محفظه کار سیلندری بود که ساکنان در آن زندگی و کار می کردند، اتاقک انتقال که به پایگاه متصل می شد، محفظه اسمبلی که محیط بر اتاقک انتقال بود. محفظه اسمبلی دارای یک محفظه انتقال بود که سه درگاه داشت ( در کل زیوزدا دارای ۴ درگاه می شد ) [ ۷] وزن این ماژول حدود ۱۸۰۵۱ کیلوگرم و دارای طول ۱۳٫۱ متر است. صفحه های خورشیدی طول آن را به ۲۹٫۷ گسترش داده است.
در ۲۶ ژوئیه ۲۰۰۰، زیوزدا به عنوان سومین جز از ایستگاه فضایی به قطعه زاریا پیوست. ( قطعه زاریا هم اکنون به بخش آمریکایی ماژول یونیت متصل است ) . در همین ماه رایانه های موجود در عرضه زاریا کنترل عملیات ایستگاه فضایی را به رایانه های زیوزدا سپردند. «اس تی اس - ۱۰۶». ناسا. بایگانی شده از اصلی در ۱۳ اوت ۲۰۱۰. دریافت شده در ۵ اوت ۲۰۱۲. < /ref> در ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۰، دو عضو از خدمه شاتل فضایی در مأموریت اس تی اس - ۱۰۶، اتصال بین زیوزدا و زاریا را در طی عملیاتی ۶ ساعت و ۱۴ دقیقه ای کامل کردند. این عملیات از طریق بازوی رباتیک انجام شد. اد لو ( فضانورد آمریکایی ) و یوری مالینچکو ( فضانورد روسی ) مجری این کار بودند. این کار شامل برقراری اتصال چهار کابل برق، چهار کابل ویدئویی و داده که به صورت فیبر نوری بود، می شد. [ ۱۰] روز بعد، خدمه اس تس اس - ۱۰۶ با حضور شناور در زیوزدا، این ماژول را در ساعت ۰۵:۲۰ به وقت شرق آمریکا، افتتاح کردند. [ ۱۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین ماژول توسط آرکی کی انرژیا به همراه دو بخش که توسط کروچیچف طراحی شده است[ ۷] ماژول زیوزدا به همراه موشک پروتون در تاریخ ۱۲ ژوئیه ۲۰۰۰ به فضا پرتاب شد. این پرتاب به همراه یک تبلیغ که نشان رستوران پیتزا هات بود انجام شد، که برای پرتابگران ۱ میلیون دلار درآمد به ارمغان آورد. [ ۸] [ ۹]
ساختار اصلی چارچوب زیوزدا که با نام داس - ۸ شناخته می شود، در دهه ۸۰ میلادی طراحی و ساخته شد تا تشکیل دهنده هسته اصلی ایستگاه فضایی میر - ۲ باشد؛ که در نتیجه زیوزدا را از نظر لایه، شبیه به هسته ایستگاه فضایی میر ( داس - ۷ ) می کرد. در واقع نیز بر روی این ماژول، برای مدتی، عنوان میر - ۲ نقش بسته بود. از نظر ساختار طراحی این ماژول به دوران ایستگاه فضایی سالیوت وامدار بود. چارچوبِ این ماژول، در فوریه ۱۹۸۵ کامل شد و بخش های داخلی این نیز در اکتبر ۱۹۸۶ کامل شد.
بعد از شکست پولیوس، هسته مرکزی میر - ۲ باز - طراحی شد تا بتواند به مدار برسد. زیوزدا حدود یک چهارم سایز پولیوس بود.
زیوزدا شامل محفظه کار سیلندری بود که ساکنان در آن زندگی و کار می کردند، اتاقک انتقال که به پایگاه متصل می شد، محفظه اسمبلی که محیط بر اتاقک انتقال بود. محفظه اسمبلی دارای یک محفظه انتقال بود که سه درگاه داشت ( در کل زیوزدا دارای ۴ درگاه می شد ) [ ۷] وزن این ماژول حدود ۱۸۰۵۱ کیلوگرم و دارای طول ۱۳٫۱ متر است. صفحه های خورشیدی طول آن را به ۲۹٫۷ گسترش داده است.
در ۲۶ ژوئیه ۲۰۰۰، زیوزدا به عنوان سومین جز از ایستگاه فضایی به قطعه زاریا پیوست. ( قطعه زاریا هم اکنون به بخش آمریکایی ماژول یونیت متصل است ) . در همین ماه رایانه های موجود در عرضه زاریا کنترل عملیات ایستگاه فضایی را به رایانه های زیوزدا سپردند. «اس تی اس - ۱۰۶». ناسا. بایگانی شده از اصلی در ۱۳ اوت ۲۰۱۰. دریافت شده در ۵ اوت ۲۰۱۲. < /ref> در ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۰، دو عضو از خدمه شاتل فضایی در مأموریت اس تی اس - ۱۰۶، اتصال بین زیوزدا و زاریا را در طی عملیاتی ۶ ساعت و ۱۴ دقیقه ای کامل کردند. این عملیات از طریق بازوی رباتیک انجام شد. اد لو ( فضانورد آمریکایی ) و یوری مالینچکو ( فضانورد روسی ) مجری این کار بودند. این کار شامل برقراری اتصال چهار کابل برق، چهار کابل ویدئویی و داده که به صورت فیبر نوری بود، می شد. [ ۱۰] روز بعد، خدمه اس تس اس - ۱۰۶ با حضور شناور در زیوزدا، این ماژول را در ساعت ۰۵:۲۰ به وقت شرق آمریکا، افتتاح کردند. [ ۱۱]
