زینب صغری بنت علی

[ویکی فقه] زینب صغری از فرزندان امام علی علیه السلام است که در کربلا حاضر بوده و در زمره اسیران کربلا می باشد.
زینب صغری دختر امیرالمؤمنین (علیه السلام) ، مادرش فاطمه (سلام الله علیها) و کنیه اش ام کلثوم می باشد. گروهی از مورّخان بر این عقیده هستند که امیرمؤمنان علی (علیه السلام) دو دختر داشته به نام ام کلثوم یکی از صدّیقه طاهره که در زمان عمر از دنیا رفته است، دیگری هم در جمع کاروان اسیران کربلا به شام سفر کرده از یکی دیگر از همسران امیرالمؤمنین (علیه السلام) می باشد.
ازدواج زینب صغری
وی به همسری محمد بن عقیل بن ابی طالب در آمد و فرزندانی به نام های عبدالله و عبدالرّحمن و قاسم برایش آورد. ام کلثوم بعد از محمدبن عقیل به همسری کثیر بن عباس بن عبدالمطلب در آمد که از او هم دختری به نام ام کلثوم به دنیا آورد. عبیدلی در ضمن نقل برخی از مطالب ذکر شده می گوید مادرش ام ولد بوده و او در مدینه وفات یافته است.
همراهی زینب صغری با امام حسین علیه السلام
از جمله کسانی که هنگام خروج امام (علیه السلام) از مدینه آن حضرت را همراهی کرد، زینب صغری، ام کلثوم بوده است. در شب عاشورا پس از شنیدن اشعار امام حسین (علیه السلام) درباره بی وفایی دنیا ام کلثوم فریاد برآورد: وامحمّداه، واعلیّاه، واامّاه، وافاطمناه، واحسناه، واحسیناه، واضیعتاه بعدک یا اباعبدالله (علیه السلام)، در حالی که اینها را صدا می زد، گفت: ای وای از آن درماندگی و بیچارگی که بعد از تو گریبانگیر ما خواهد شد. ای اباعبدالله! امام (علیه السلام) خواهرش را تسلّی داد و فرمود: خواهرم وعده الهی را از یاد مبر و مطمئن باش که ساکنان آسمانها همه از بین خواهند رفت و اهل زمین همه می میرند. به طور کلی همه مخلوقات در جهان هستی روزی هلاک خواهند شد. سپس امام (علیه السلام) عده ای از خاندان خود را مورد خطاب قرار داد که از جمله آنها امّ کلثوم بود امام فرمودند: بعد از شهادتم بیتابی نکنید گریبان چاک نکنید، صورتهای خود را مجروح ننمایید، سخنان بیهوده بر زبان جاری مسازید که موجب ناخشنودی خداوند گردد.
خطبه حضرت ام کلثوم در کوفه
...