زیلی
لغت نامه دهخدا
زیلی. ( اِخ ) احمدبن محمد ابی البرکات الزیلی السیواسی ، مکنی به ابوالثناء. وی در سال 974 هَ. ق. مشهور گشت. او راست : زبدةالاسرار. ( از معجم المطبوعات ).
زیلی. ( اِخ ) محرم بن عارف بن حسن ، مکنی به ابواللیث. از علماء قرن دهم هجری. او راست : هدیة الصعلوک فی شرح تحفةالملوک در فقه حنفی که در رمضان سال 979 هَ. ق. تألیف آن را به پایان رسانید. ( از معجم المطبوعات ج 1 ص 343 ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید