زیست کردن

لغت نامه دهخدا

زیست کردن. [ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) زنده بودن. زیستن. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). رجوع به زیستن شود.

زنده بودن زیستن

subsist (فعل)

ماندن، خوراک دادن، گذران کردن، زیست کردن

زندگی کردن