زیرکش

لغت نامه دهخدا

زیرکش. [ ک َ / ک ِ ] ( اِ مرکب ) یکی از مقامات موسیقی قدیم. حسینی. ( فرهنگ فارسی معین ).
- زیرکش خاوران ؛ یکی از آهنگ های موسیقی. رجوع به آهنگ شود.
- زیرکش عشیران ؛ یکی از آهنگ های موسیقی. رجوع به آهنگ شود.

فرهنگ معین

(کَ یا کِ ) (اِمر. ) یکی از مقامات موسیقی قدیم ، حسینی .

فرهنگ عمید

۱. گوشه ای در دستگاه های شور و نوا، حسینی.
۲. [قدیمی] یکی از دوازده مقام موسیقی ایرانی، حسینی.

پیشنهاد کاربران

بپرس