زیرفون. ( اِ ) نوعی از درخت سنجد است و آنرا ثمر و میوه نمی باشد و بیشتر در دمشق [ یافت ] میشود. سرد و خشک است و در قابضات بکار برند. ( برهان ) ( آنندراج ). محرف زیزفون. ( فرهنگ فارسی معین ). درختی بی بار و شبیه به درخت سنجد و یا درختی که به لاتینی تیلیا و به فرانسه تیلول گویند و در شام و فرنگستان فراوان و چوب آنرا که سبک و سست است در نجاری بکار می برند و گل آن معطر و از ادویه محرک و معرق و ضد تشنج و در طب بیشتر بطور مطبوخ استعمال میشود. زیزفون. نرمدار. نمدار. گاوکُهُل. کُپ. کَف. پالاد. پالاس. کاه. کدُر. کَدا. کیو. خلامور. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). رجوع به جنگل شناسی ساعی و گیاه شناسی گل گلاب و زیزفون شود.
فرهنگ فارسی
( اسم ) گیاهی است از تیره پنیرکیان که به صورت درخت زیبایی است که در جنوب شرقی فرانسه و پیرنه میروید پوست تنه آن در انواع جوان برنگ خاکستری شفاف ولی در درختهای مسن دارای شکافهای فراوان میگردد . برگهایش منفرد کامل و دندانه دار و به شکل قلب در قاعده قرار دارند ولی برگهای انتهای ساقه نوک تیزند . گلها به رنگ سفید و هر یک مرکب مرکب از ۵ کاسبرگ زود افت و ۵ گلبرگ و تعداد بسیاری پرچم و یک تخمدان پنج خانه یی است . توضیح : همین کلمه است که به صورت زیرفون تحریف شده .
