زیردریایی کلاس باراکودا (فرانسه). کلاس باراکودا ( یا کلاس سافرن ) یک زیردریایی تهاجمی هسته ای است که توسط شرکت کشتی سازی گروه نیوال فرانسه ( که قبلاً DCNS و DCN نامیده می شود ) برای نیروی دریایی فرانسه طراحی شده است تا جایگزین زیردریایی های کلاس روبیس بشود. ساخت این کلاس در سال ۲۰۰۷ آغاز شد و اولین واحد در سال ۲۰۲۰ به بهره برداری خواهد رسید. [ ۵]
در اکتبر سال ۱۹۹۸ نمایندگی کل نیروهای مسلح، مسئول تدارکات دفاع دولتی فرانسه، یک تیم پروژه ای مجتمع از ستاد نیروی دریایی، DCN ( که اکنون به عنوان گروه نیوال ناخته می شود ) ، تکنیک اتم و کمیساریای انرژی اتمی ( یک واحد نظارت بر نیروگاه های هسته ای ) برای نظارت بر طراحی یک کلاس زیردریایی تهاجمی جدید تشکیل داد. [ ۶] DCN طراح و سازنده شناور بود در حالی که تکنیک اتم ( که توسط آریوا خریداری شده بود ) مسئول ساخت نیروگاه هسته ای بود. این دو شرکت باید به طور مشترک به عنوان پیمانکار اصلی برای به اشتراک گذاشتن ریسکهای صنعتی، مدیریت زمانبندیها و مسئولیت عملکرد و هزینه های طراحی، که در آن زمان ۴٫۹ میلیارد دلار تخمین زده شد، عمل می کردند. [ ۶]
در ۲۲ دسامبر ۲۰۰۶، دولت فرانسه یک سفارش ۷٫۹ میلیارد یورویی برای شش زیردریایی کلاس باراکودا توسط گروه نیوال و نیروگاه های هسته ای آنها توسط آریوا - تکنیک اتم ارائه کرد. [ ۷] بر اساس گزارش DGA «مسابقه در سطح پیمانکار فرعی برای اولین بار برای شرکت های خارجی باز خواهد بود. »[ ۸] با توجه به قرارداد، اولین شناور باید در اوایل ۲۰۱۶ شروع به آزمایش ها دریایی نماید، در اواخر ۲۰۱۶ / اوایل ۲۰۱۷ تحویل شود و به دنبال آن در اواخر سال ۲۰۱۷ وارد خدمت گردد. [ ۹]
گروه نیوال همچنین یک زیر رده با سوخت متعارف را طراحی کرده است که SMX - Ocean نامیده می شود و دارای سلول های سوختی و پرتابگرهای عمودی است. [ ۱۰] یک طراحی متعارف دیگر، شورتفن باراکودا، به عنوان جایگزین آتی برای زیردریایی های کلاس کالینز در نیروی دریایی سلطنتی استرالیا انتخاب شده است. [ ۱۱]
در سال ۲۰۱۶، گروه نیوال با طرحهای سافرن و SMX - Ocean، در پروژه زیردریایی های کانادایی آینده نیروی دریایی سلطنتی کانادا شرکت کرد. این پروژه برای جایگزینی زیردریایی های کلاس ویکتوریا تا سال ۲۰۳۰ تعریف شده است. [ ۱۲]
باراکوداها از تکنولوژی کلاس تریومفان استفاده خواهند کرد، که شامل پیشرانه پمپ جت نیز می شود. این کلاس، طبق گزارشها، تنها حدود یک شناورهای رده ردوتیبل ( زیردریایی ها ) هزارم سر و صدای قابل تشخیص تولید می کنند و ده برابر حساسیت بیشتری در تشخیص سایر زیردریایی ها دارند. [ ۱۳] آنها برای استفاده از موشکهای کروز شلیک شونده از لوله اژدر مانند موشکهای سایه طوفان اسکالپ نیروی دریایی مناسب هستند که می توانند برای شلیک دوربرد ( بیش از ۱٬۰۰۰ کیلومتر ( ۶۲۰ مایل ) ) علیه اهداف استراتژیک زمینی به کار برده شوند. ماموریت های آنها شامل جنگ های ضد سطحی و ضد زیردریایی، حمله زمینی، جمع آوری اطلاعات، مدیریت بحران و عملیات ویژه است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر اکتبر سال ۱۹۹۸ نمایندگی کل نیروهای مسلح، مسئول تدارکات دفاع دولتی فرانسه، یک تیم پروژه ای مجتمع از ستاد نیروی دریایی، DCN ( که اکنون به عنوان گروه نیوال ناخته می شود ) ، تکنیک اتم و کمیساریای انرژی اتمی ( یک واحد نظارت بر نیروگاه های هسته ای ) برای نظارت بر طراحی یک کلاس زیردریایی تهاجمی جدید تشکیل داد. [ ۶] DCN طراح و سازنده شناور بود در حالی که تکنیک اتم ( که توسط آریوا خریداری شده بود ) مسئول ساخت نیروگاه هسته ای بود. این دو شرکت باید به طور مشترک به عنوان پیمانکار اصلی برای به اشتراک گذاشتن ریسکهای صنعتی، مدیریت زمانبندیها و مسئولیت عملکرد و هزینه های طراحی، که در آن زمان ۴٫۹ میلیارد دلار تخمین زده شد، عمل می کردند. [ ۶]
در ۲۲ دسامبر ۲۰۰۶، دولت فرانسه یک سفارش ۷٫۹ میلیارد یورویی برای شش زیردریایی کلاس باراکودا توسط گروه نیوال و نیروگاه های هسته ای آنها توسط آریوا - تکنیک اتم ارائه کرد. [ ۷] بر اساس گزارش DGA «مسابقه در سطح پیمانکار فرعی برای اولین بار برای شرکت های خارجی باز خواهد بود. »[ ۸] با توجه به قرارداد، اولین شناور باید در اوایل ۲۰۱۶ شروع به آزمایش ها دریایی نماید، در اواخر ۲۰۱۶ / اوایل ۲۰۱۷ تحویل شود و به دنبال آن در اواخر سال ۲۰۱۷ وارد خدمت گردد. [ ۹]
گروه نیوال همچنین یک زیر رده با سوخت متعارف را طراحی کرده است که SMX - Ocean نامیده می شود و دارای سلول های سوختی و پرتابگرهای عمودی است. [ ۱۰] یک طراحی متعارف دیگر، شورتفن باراکودا، به عنوان جایگزین آتی برای زیردریایی های کلاس کالینز در نیروی دریایی سلطنتی استرالیا انتخاب شده است. [ ۱۱]
در سال ۲۰۱۶، گروه نیوال با طرحهای سافرن و SMX - Ocean، در پروژه زیردریایی های کانادایی آینده نیروی دریایی سلطنتی کانادا شرکت کرد. این پروژه برای جایگزینی زیردریایی های کلاس ویکتوریا تا سال ۲۰۳۰ تعریف شده است. [ ۱۲]
باراکوداها از تکنولوژی کلاس تریومفان استفاده خواهند کرد، که شامل پیشرانه پمپ جت نیز می شود. این کلاس، طبق گزارشها، تنها حدود یک شناورهای رده ردوتیبل ( زیردریایی ها ) هزارم سر و صدای قابل تشخیص تولید می کنند و ده برابر حساسیت بیشتری در تشخیص سایر زیردریایی ها دارند. [ ۱۳] آنها برای استفاده از موشکهای کروز شلیک شونده از لوله اژدر مانند موشکهای سایه طوفان اسکالپ نیروی دریایی مناسب هستند که می توانند برای شلیک دوربرد ( بیش از ۱٬۰۰۰ کیلومتر ( ۶۲۰ مایل ) ) علیه اهداف استراتژیک زمینی به کار برده شوند. ماموریت های آنها شامل جنگ های ضد سطحی و ضد زیردریایی، حمله زمینی، جمع آوری اطلاعات، مدیریت بحران و عملیات ویژه است.
