زیر خوان

لغت نامه دهخدا

زیرخوان. [ خوا / خا ] ( اِ ) نامی است از نامهای ماه. ( جهانگیری چ هند ص 305 ) :
آسمان درگاه دستوری که سر بر آستانش
هفت اختر از زحل تا زیرخوان آورده اند.
مظهری ( از جهانگیری ).
رجوع به زیرقان و زبرقان شود.

فرهنگ فارسی

نامی است از نامهای ماه

پیشنهاد کاربران

بپرس