زیر باجیه

لغت نامه دهخدا

زیرباجیه. [ ] ( اِ مرکب ) آشی که در آن سرکه و میوه های خشک ریزند و به زعفران معطر کنند و زیره و سایر توابل افکنند و طعم آن شیرین سازند. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). رجوع به زیربا و زیرباج شود.

فرهنگ فارسی

آشی که در آن سرکه و میوه های خشک ریزند و به زعفران معطر کنند و زیره و سایر توابع افکنده و طعم آن شیرین سازند.

پیشنهاد کاربران

بپرس