زیبا منش

لغت نامه دهخدا

زیبامنش. [ م َ ن ِ] ( ص مرکب ) نیک اندیشه. نیکوخو. نکوطبع :
دلش زان شبان اندکی برگشاد
که زیبامنش بود و زیرک نهاد.

نظامی.

نیک اندیشه نیکو خو

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید