زیبا خصال

لغت نامه دهخدا

زیباخصال. [ خ ِ ] ( ص مرکب ) نیک خوی. زیباخوی. خوشخوی :
نکوروی و خوشخوی و زیباخصال
ز پانصد یکی را فزونست سال.

نظامی.

نیک خوی زیبا خوی

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید