زیانی

لغت نامه دهخدا

زیانی. ( حامص ) اتلاف و نقصان و خسارت و خرابی و تباهی. ( ناظم الاطباء ). || زندگی. ( آنندراج ).

زیانی. ( حامص ) زیانکار و مزیدعلیه زیان ، چون نقصانی و نقصان. ( آنندراج ) :
نسبت دشمن مبین از خود که در کاشانه سیل
گر ز آب چشم خود باشد زیانی می کند .
محمدقلی سلیم ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

زیانکار و مزید علیه زیان چون نقصانی و نقصان .

پیشنهاد کاربران

بپرس