زیانکاری

/ziyAnkAri/

لغت نامه دهخدا

زیانکاری. ( حامص مرکب ) خسران بردن. ( فرهنگ فارسی معین ). زیان کردن. و رجوع به همین کلمه شود. || زیانگری. ( فرهنگ فارسی معین ). || اتلاف و اسراف. || گناه. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

خسران بردن زیانگری .

فرهنگ عمید

زیان بردن، ضرر کردن.

پیشنهاد کاربران

خسارت
خسران
خَسر
غَبن
خسر. . . ضرر . . . خسارت . . . . .
غبن

غبن
خسر

بپرس