زیاندن

و نو ) ، فعل زیستن به ریخت زیوستن و با بن کنونی زیو بکار می رفته، اما به گذشت زمان واج واو زدوده شد و فعل زیوستن/زیو به زیستن/زی دگرگون گردید، و در بسیاری از متون پارسی میانه به همین ریخت نوین دیده می شود. از این رو می توان نتیجه گرفت که فعل زیواندن در اصل ریخت مسبب فعل زیویدن بوده، و همانگونه که فعل زیویدن به زییدن تبدیل شد، زیواندن نیز به زیاندن تغییر یافت. به گمان من، فعل زیاندن شایسته ی بکار گیری است و ان را می توان به عنوان همچم فعل احیا کردن بکار برد.

و نو ) ، فعل زیستن به ریخت زیوستن و با بن کنونی زیو بکار می رفته، اما به گذشت زمان واج واو زدوده شد و فعل زیوستن/زیو به زیستن/زی دگرگون گردید، و در بسیاری از متون پارسی میانه به همین ریخت نوین دیده می شود. از این رو می توان نتیجه گرفت که فعل زیواندن در اصل ریخت مسبب فعل زیویدن بوده، و همانگونه که فعل زیویدن به زییدن تبدیل شد، زیواندن نیز به زیاندن تغییر یافت.