زیان رسان

لغت نامه دهخدا

زیان رسان. [ رَ / رِ ] ( نف مرکب )زیان رساننده. آسیب و خسارت واردآورنده :
ز اقبال تو سنگسار گردد
چون پیل زیان رسان کعبه.
خاقانی.
رجوع به زیان و دیگر ترکیبهای آن شود.

فرهنگ فارسی

زیان رساننده آسیب و خسارت وارد آورنده

مترادف ها

prejudicial (صفت)
تبعیض امیز، زیان رسان

prejudicious (صفت)
تبعیض امیز، زیان رسان

nocent (صفت)
مضر، زیان رسان

پیشنهاد کاربران

بپرس