زیافت
لغت نامه دهخدا
زیافة. [ ف َ ] ( از ع ، اِمص ) ناسرگی و ناسره شدن. ( آنندراج ). رجوع به ماده قبل و زیوف شود.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
ناسره بودن
معیوب بودن
ناخالصی داشتن
تقلبی بودن
چشم آدم بر بلیسی کو شقی ست
از حقارت وز زیافت بنگریست
✏ �مولوی�
معیوب بودن
ناخالصی داشتن
تقلبی بودن
چشم آدم بر بلیسی کو شقی ست
از حقارت وز زیافت بنگریست
✏ �مولوی�