زیادت خور

لغت نامه دهخدا

زیادت خور. [ دَ خوَرْ / خُرْ ] ( نف مرکب ) بسیارخوار. که بسیار خورد. که سیری نداشته باشد :
کم کن اجری که زیادت خورند
خاص کن اقطاع که غارتگرند.
نظامی.

فرهنگ فارسی

بسیار خوار که بسیار خورد

پیشنهاد کاربران

بپرس