زکت
لغت نامه دهخدا
زکة. [ زِک ْ ک َ ] ( ع اِ )سلاح. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ).
زکة. [ زُک ْ ک َ ] ( ع اِ ) خشم و اندوه. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید