( زکبة ) زکبة. [ زُ ب َ ] ( ع اِ ) نطفه. || فرزند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || فی المثل هو الاَم زکبة؛ ای الاَم شی لقطه ُ شی ٔ. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). او حقیرترین چیزی است. ( ناظم الاطباء ).
