( زکار بیدِن ) لازم داشتن؛ از کارشه. مثلاً زنده زندهی زکارسه مرده اَو گوشت یعنی زنده زندگی از کارش است؛ مرده آب گوشت ( جهت پذیرایی در مراسم ) لازم دارد
