زویج

لغت نامه دهخدا

زویج. [ زَ ] ( اِ ) روده های پر از گوشت و پیه آگنده باشد. ( برهان ) ( آنندراج ). روده هایی که با هم نوردند با پیه. ( از اوبهی ). زونج و روده گوسپند آگنده از گوشت و پیه. ( ناظم الاطباء ). زویش. زیچک. نوعی از خوراک که از قطعات روده گاو یا گوسپند آکنده از پیه و گوشت تهیه کنند. ( فرهنگ فارسی معین ). رجوع به زونج شود.

فرهنگ معین

(زَ ) (اِ. ) = زویش : نوعی خوراک که از قطعات رودة گاو یا گوسفند آکنده از پیه و گوشت تهیه کنند.

فرهنگ عمید

نوعی خوراک که از تکه های رودۀ گاو یا گوسفند پر شده از پیه و گوشت تهیه می شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس