زؤاف

لغت نامه دهخدا

زؤاف. [ زُ آ ] ( ع اِمص ، ص ) ( از «زٔف » ) شتافتگی ، و موت زؤاف ؛ مرگ شتاب. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). اعجال. ( اقرب الموارد ). رجوع به ماده بعد شود.

زواف.[ زُ ] ( ع ص ) موت زواف ؛ مرگ زودکش و شتاب. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). مانند زُؤاف بالهمز او هذا اصله. ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس