زولینگن

لغت نامه دهخدا

زولینگن. [ زُ گ ِ ] ( اِخ ) شهری در آلمان غربی ( رنانی دو نورد وستفالی ) که 172800 تن سکنه داردو کارد و چاقوسازی آن معروف است. ( از لاروس ). رجوع به فرهنگ فارسی معین ج 5 و دایرة المعارف فارسی شود.

دانشنامه آزاد فارسی

زولینْگِن (Solingen)
شهری در نورد راین ـ وستفالنِآلمان، در ۱۰ کیلومتری جنوب شرقی دوسلدورف، با ۱۶۵,۷۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۵). زمانی تولیدکنندۀ شمشیر بود و اکنون فولاد با کیفیت بالا تولید می کند که در ساختن تیغ ریش تراشی، قیچی، و کاردوچنگال به کار می رود. در قرون وسطا، تیغه های شمشیرش شهرت جهانی یافتند. مرتفع ترین پل راه آهن آلمان، با ارتفاع ۱۰۷ متر، در درّۀ ووپردر شرق شهر قرار دارد.

پیشنهاد کاربران

بپرس