زوغو، احمد (تیرانا ۱۸۹۵ـ فرانسه ۱۹۶۱) (Zogu, Ahmet (Ahmet Muhtar Zogolli
زوغو، احمد
(یا: احمد ژوگو) رئیس جمهور و پادشاه آلبانی (حک: ۱۹۲۵ ـ ۱۹۳۹). در یوگسلاوی و استانبول تحصیل کرد. در جنگ های استقلال آلبانی در ۱۹۱۲ تا ۱۹۱۴ حضور فعالی داشت و در دورۀ جنگ جهانی اول مدتی در ارتش اتریش افسر بود. پس از جنگ جهانی اول و جدایی آلبانی از دولت عثمانی، به کشورش بازگشت و پس از سقوط دولت طرخان پاشا، وزیر کشور شد و در طی وزارتش یورش یوگسلاوها و در ۱۹۲۱ ـ ۱۹۲۲ شورش گروه هایی از مردم را سرکوب کرد. در دسامبر ۱۹۲۲ به نخست وزیری رسید، اما دو سال بعد در ماه مارس از مقام خود استعفا داد. هوادارانش در انتخابات ۱۹۲۴ پیروز شدند، اما مخالفانش دست به توطئه زدند و احمد زوغو به یوگسلاوی پناه برد. در دسامبر ۱۹۲۴، در رأس سپاهی ، به تیرانا رفت و آن جا را تصرف کرد و کابینه ای به ریاست خود تشکیل داد و در فوریۀ همان سال، آلبانی از سوی مجلس مؤسسان جمهوری اعلام و زوغو نیز به رئیس جمهوری آن برگزیده شد (۱۹۲۵). در سپتامبر ۱۹۲۸ رژیم جمهوری را به پادشاهی تبدیل کرد و خود را پادشاه آلبانی خواند و به خود لقب زوغوی اول داد. طی یازده سال سلطنت ، احزاب را نابود و با دیکتاتوری مطلق حکومت کرد. با اشغال آلبانی به دست نیروهای ایتالیایی در ۱۹۳۹ گریخت و در طول جنگ جهانی دوم در انگلستان اقامت گزید. در مه ۱۹۴۴، از ورود به آلبانی منع و در ژانویۀ ۱۹۴۶ با تأسیس دولت کمونیستی آلبانی ، از سلطنت خلع شد. اواخر عمر در فرانسه ساکن بود.
زوغو، احمد
(یا: احمد ژوگو) رئیس جمهور و پادشاه آلبانی (حک: ۱۹۲۵ ـ ۱۹۳۹). در یوگسلاوی و استانبول تحصیل کرد. در جنگ های استقلال آلبانی در ۱۹۱۲ تا ۱۹۱۴ حضور فعالی داشت و در دورۀ جنگ جهانی اول مدتی در ارتش اتریش افسر بود. پس از جنگ جهانی اول و جدایی آلبانی از دولت عثمانی، به کشورش بازگشت و پس از سقوط دولت طرخان پاشا، وزیر کشور شد و در طی وزارتش یورش یوگسلاوها و در ۱۹۲۱ ـ ۱۹۲۲ شورش گروه هایی از مردم را سرکوب کرد. در دسامبر ۱۹۲۲ به نخست وزیری رسید، اما دو سال بعد در ماه مارس از مقام خود استعفا داد. هوادارانش در انتخابات ۱۹۲۴ پیروز شدند، اما مخالفانش دست به توطئه زدند و احمد زوغو به یوگسلاوی پناه برد. در دسامبر ۱۹۲۴، در رأس سپاهی ، به تیرانا رفت و آن جا را تصرف کرد و کابینه ای به ریاست خود تشکیل داد و در فوریۀ همان سال، آلبانی از سوی مجلس مؤسسان جمهوری اعلام و زوغو نیز به رئیس جمهوری آن برگزیده شد (۱۹۲۵). در سپتامبر ۱۹۲۸ رژیم جمهوری را به پادشاهی تبدیل کرد و خود را پادشاه آلبانی خواند و به خود لقب زوغوی اول داد. طی یازده سال سلطنت ، احزاب را نابود و با دیکتاتوری مطلق حکومت کرد. با اشغال آلبانی به دست نیروهای ایتالیایی در ۱۹۳۹ گریخت و در طول جنگ جهانی دوم در انگلستان اقامت گزید. در مه ۱۹۴۴، از ورود به آلبانی منع و در ژانویۀ ۱۹۴۶ با تأسیس دولت کمونیستی آلبانی ، از سلطنت خلع شد. اواخر عمر در فرانسه ساکن بود.