زورازما


معنی انگلیسی:
athlete

لغت نامه دهخدا

( زورآزما ) زورآزما. [ زْ / زِ ] ( نف مرکب ) زورآزمای. زورآزماینده. آنکه زور و نیروی خویش را به معرض آزمایش درآورد. کسی که با دیگری دست و پنجه نرم کند. پهلوان. ( فرهنگ فارسی معین ). پهلوان را گویند. ( آنندراج ). پهلوان و کشتی گیر. ( ناظم الاطباء ) :
دو تن را بفرمود زورآزمای
به کشتی که دارند با دیو پای.
فردوسی.
گشاده بری گرد زورآزمای
نبرداشتی جوشن او ز جای.
فردوسی.
به زاری بر اسفندیار آمدند
همه دیده چون نوبهار آمدند
بر ایشان ببخشود زورآزمای
وزان پس نیفکند کس را ز پای.
فردوسی.
به زابل نبد ایچ زورآزمای
که آن چرخ کردی به زه سرگرای.
اسدی.
ز زورآزمایان گردنفراز
بسا کس شد و گشت نومید باز.
اسدی.
چون زورآزما شده دست جنون تو
خاقانیا تو فکر گریبان نمی کنی.
خاقانی.
درشت و تنومند و زورآزمای
به تنها عدوبند و لشکرگشای.
نظامی.
یکی از صاحبدلان ، زورآزمایی را دید بهم برآمده. ( گلستان ).
به زندان فرستادش از بارگاه
که زورآزمای است بازوی شاه.
سعدی ( بوستان ).
هرچه خواهی کن که ما را با تو روی جنگ نیست
پنجه با زورآزما افکندن از فرهنگ نیست.
سعدی.
رجوع به زور و زورآزمایی شود.

زورآزما. [ زِ ] ( اِخ ) دهی از دهستان یک مهه است که در بخش مسجد سلیمان شهرستان اهواز واقع است و 360 تن سکنه دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).

فرهنگ معین

( زورآزما ) (ی ) (زِ ) (ص فا. ) آن که زور و نیروی خویش را به معرض آزمایش درآورد.

فرهنگ عمید

( زورآزما ) پهلوان.

پیشنهاد کاربران

بپرس