زور دست

لغت نامه دهخدا

زوردست. [ دَ ] ( ص مرکب ) قوی. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ) :
دلیری به رزم اندرون زوردست
همان پاکدینی و یزدان پرست.
فردوسی ( یادداشت ایضاً ).
رهی گشتند او را زوردستان
ز دل کردند بیرون مکر و دستان.
( ویس و رامین ).

فرهنگ فارسی

قوی

پیشنهاد کاربران

بپرس