زودگزای. [ گ َ ] ( نف مرکب ) زودگزاینده. که زود گزد و مسموم سازد : تا تو به رزمی چو زهر زودگزایی تا تو به بزمی چو شهد نوش گواری.فرخی.موافقان را مهرت نبید نوش گوارمخالفان را خشم تو زهر زودگزای.فرخی.