زودکش. [ ک ُ ] ( نف مرکب ) سم الساعة. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). زودکشنده. که در اندک زمانی مرگ آورد : در وی آهسته رو که تیزهش است دیرگیر است ، لیک زودکش است.نظامی.
