زوان
لغت نامه دهخدا
زوان. [ زُ ] ( اِ ) زبان و لسان. || شعله. ( ناظم الاطباء ).
زوان. [ زَ نِن ْ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ زانیة. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به زوانی شود.
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
= زبان
گویش مازنی
پیشنهاد کاربران
در گویش کردی زوان به معنای زبان است.
مثال
زوان نیری =زبان نداری
مثال
زوان نیری =زبان نداری
زوان =zooan
درزبان لکی این واژه به معنای زبان ( عضوی در دهان که باآن تکلم می کنیم ) میباشد .
درزبان لکی این واژه به معنای زبان ( عضوی در دهان که باآن تکلم می کنیم ) میباشد .
زُوان و زُون در لری = زبان
زبان به گیلکی : زوان
درگویش تاتی زواِن به زبان گویند