زوائل

لغت نامه دهخدا

زوائل. [ زَ ءِ ] ( ع اِ ) ج ِ زائلة. ( اقرب الموارد ). || شکار. || زنان. || ستارگان. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || در علم احکام نجوم ، بروجی که از پی بروج تالی اوتاد است. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ).

پیشنهاد کاربران

بپرس