زُهَیر بن ابی سُلمی ( ـ ح ۶۲۷م)
مشهورترین شاعر و راوی عرب در عصر جاهلی. راوی شعر اوس بن حَجَر و طفُیل الغَنَوی بود. معلقۀ مشهور او در تجلیل از صلحی است که میان قبایل عَبس و ذُبیان برقرار شد. این قصیده همواره به سبب ساختار حساب شده و زبان پرصلابتش بهترین اثر زهیر شمرده شده است. مراثی وی نیز معروفیت دارد؛ به ویژه مرثیه ای در مرگ منان بن ابی حارثه، که به شیوۀ بدویان سروده شده و ترکیبی از قصیده سرایی و فخر است. قصایدی دیگر هم در ستایش اوس و نعمان بن منذر، پادشاه لَخمی، دارد. دیوان زهیر را ثعلب، به صورت جامع ، حفظ کرده است.
مشهورترین شاعر و راوی عرب در عصر جاهلی. راوی شعر اوس بن حَجَر و طفُیل الغَنَوی بود. معلقۀ مشهور او در تجلیل از صلحی است که میان قبایل عَبس و ذُبیان برقرار شد. این قصیده همواره به سبب ساختار حساب شده و زبان پرصلابتش بهترین اثر زهیر شمرده شده است. مراثی وی نیز معروفیت دارد؛ به ویژه مرثیه ای در مرگ منان بن ابی حارثه، که به شیوۀ بدویان سروده شده و ترکیبی از قصیده سرایی و فخر است. قصایدی دیگر هم در ستایش اوس و نعمان بن منذر، پادشاه لَخمی، دارد. دیوان زهیر را ثعلب، به صورت جامع ، حفظ کرده است.
wikijoo: زهیر_بن_ابی_سلمی