زهیر بن ابی سلمی

«زهیر» یکی از معروفترین شاعران عرب جاهلی است. وی از فحول شعرای عرب بلکه از متقدمین آنهاست، وی یکی از مشهورترین شعراء ( المُعَلقات السَبعَة ) یعنی «اصحاب معلقات سبعه» است. و ( اصحاب معلقات سبعه ) هفت تن از شاعران روزگار جاهلیت عرب بودند که هر یک قصیده ای غراسرودند و برحسب رسم معمول آن دوران آن ها را از در کعبه بیاویختند که واردشوندگان آن ها را ببینند و مایه ٔ شهرت و افتخار آنان گردد، و همین قصاید است که در السنه ٔ اهل علم به ( سبعه ٔ معلقه ) و ( معلقات سبعه ) مشهور است.
• این چند بیت از مطلعهٔ معلقهٔ مشهور «  زهیر بن أبی سلمی» که به معلقهٔ ( أَمِنْ أُمِّ أَوْفَی ) معروف است:
«زهیر» در قبیلهٔ ( بنی غطفان ) دیده به جهان گشود، دو بار از این قوم ازدواج کرد، بار أول زنی به نام «أمّ أَوفی» که نامی وی در مطلع معلقه آمده است:
اما به سبب مرگ فرزندان وی از این زن، او را طلاق داد، و کبشة بنت عمّار بزنی گرفت و از او صاحب دوپسر بنام های: «کعب» و «بجیر» این دو نیز شاعر بودند. در بعضی روایات آمده است که «زهیر» قریب به صدسال عمر آورده است، چنانکه تاریخ نویسان از شعری که در مورد سبب آغاز جنگ داحس والغبراء سروده است، تخمین زده اند که زهیر در سال ۵۳۰ میلادی زاده شده است. أما سال مرگ وی مابین سال های ۶۱۱ و ۶۲۷ مبلادی ترجیح می دهند. وی یکی از شعراء بزرگ دوران جاهلیت بود و به حکیم شعراء عرب شهرت یافته بود.